🌹قسمت ۱۰: آفرینش و حیات 🌹
(تکامل بیولوژیکی یا اقوات)
اقوات جمع قوت است.پس از اماده شدن زمین و تشکیل پوسته جامد(رواسی), مولکول های ساده با هم در شرایط  ویژه ترکیب شده  و مولکول های آلی را به وجود می آورند و پس از تکامل شیمیایی ،  وارد تکامل بیولوژیکی می شود. قرآن در سوره مبارک فصلت می فرماید:
وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِنْ فَوْقِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِینَ‌ 10
بعد از پایان دو دوره پیدایش زمین رواسی یا پوسته جامد زمین بر روی زمین قرار داده شده  و برکت در پوسته جامد قرار داده می شود و اقوات در چهار دوره برنامه ریزی میشود.پس از گذراندن دو دوره پیدایش زمین در آیه  قبلی-جعل فیها رواسی من فوقها رخ می دهد اکنون زمین دارای پوسته خارجی جامد است و خداوند برکت را در آن قرار میدهد (برکت سنگ رس است در پوسته جامد زمین امروزه هم خاک رس عامل اصلی تداوم حیات در کره زمین است) و سپس تقدیر الهی بر خلقت اقوات در چهار مرحله جامه عمل  می  پوشاند و در مرحله اول هواکره شامل گازهای متان ، آمونیاک و بخار آب و… تشکیل ودر مرحله دوم اقوات، مولکول های هیدرات کربن و  مواد غذایی که  نیاز در خواست کنندگان این غذا (موجودات زنده ای که  قرار است خلق شوند) است،  فراهم گردیده وحیات هم در درون آن شکل می گیرد. ساختار شیمیایی مولکول های زنجیره ای RNA در دوره  سوم  ایجاد  ولی زنده نیستند. خداوند امر حیات را در دوره  چهارم در آن قرار می دهد.ایه ۱۱ سوره مبارک فصلت:
ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ
ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺁﻫﻨﮓ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ هواکره (آسمان)ﻛﺮﺩ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻭﺩ ﺑﻮﺩ ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﻔﺖ : ﺧﻮﺍﻩ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮﺍﻩ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ . ﺁﻥ ﺩﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭ ﺁﻣﺪﻳﻢ .(١١)
پوسته زمین هنوز داغ است و حرارت بالای نقطه  جوش آب است که  قوات در چهار مرحله  ترکیبات آلی مورد نیاز اولین سلول حیات را به وجود می آورد. صلصال کالفخار سفال داغ  و پخته است و حما مسنون هم  توده سیاه رنگ و رسوباتی است که در سفال با خارج شدن  آب  از آن باقی میماند.بطور کلی  حدود ۳/۵ میلیارد سال پیش طی شش مرحله سیاره زمین خلق شده و شرایط لازم برای مولکول حیات ،حاصل شده است.منابع:کتب علوم پایه ،اینترنت، فیزیک, شیمی ،زیست،بویژه سایت حمإ مسنون،نجوم.
نویسنده:علی اکبر نظریان
مدرس آموزش و پرورش و دانشگاه و پژوهشگر قرآن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *